Survivors του Καρκίνου: Τα Πρόσωπα της Ελπίδας

H δράση φέρνει σε επαφή αξιόλογους φωτογράφους με survivors, για να δημιουργήσουν, μέσα από τον μεταξύ τους διάλογο, πορτραίτα δύναμης κι αισιοδοξίας, που πλαισιώνουν με προσωπικά τους μηνύματα.

Έμφαση στην ανθρώπινη επαφή και τη συνεργασία

1

Κάθε survivor γνωρίζεται με έναν φωτογράφο με τον οποίο τον έχουμε ταιριάξει

2

Σε ένα χαλαρό περιβάλλον, συνομιλούν σχετικά με τη ζωή τους και την εμπειρία του καρκίνου

3

Καταλήγουν σε ιδέες για το πώς θα συνεργαστούν για να δημιουργήσουν ένα δυνατό πορτραίτο

4

Κάνουν μια φωτογράφιση με

τον τρόπο που έχουν από κοινού συμφωνήσει

5

Επιλέγουν την εικόνα που τους αντιπροσωπεύει καλύτερα

6

Κάθε τελικό πορτραίτο συνοδεύεται από ένα μικρό κείμενο – προσωπική δήλωση

του survivor

7

Κάθε φωτογράφος επίσης καταθέτει τι αποκόμισε από την εμπειρία

8

Τα πορτραίτα παρουσιάζονται

σε εκθέσεις, εμψυχώνοντας ανθρώπους με παρόμοιες εμπειρίες

Οι survivors έχουν τη δυνατότητα:

Οι φωτογράφοι έχουν την ευκαιρία:

Φωτογράφοι

Δέχτηκα να συμμετάσχω στη δράση Survivors του Kαρκίνου: Τα Πρόσωπα της Ελπίδας διότι είναι υποχρέωση του καθενός μας να βοηθήσει από την δική του θέση. Έτσι, αυτή η καλλιτεχνική μου συμβολή είναι το λιγότερο που μπορώ να προσφέρω για το σπουδαίο αυτόν σκοπό.

Ο λόγος που επέλεξα να πάρω μέρος στη δράση αυτή είναι γιατί πιστεύω πως είναι σημαντικό να αναδείξουμε τη δύναμη, το κουράγιο και τη θέληση των ανθρώπων αυτών (survivors) και πως το να βάζουμε ενα πρόσωπο (πορτραίτο) μπροστά απο κάθε ιστορία δίνει σάρκα και οστά στην προσπάθεια κάθε survivor, αλλά και τη δυνατότητα στον θεατή να συνδεθεί προσωπικά με αυτή την προσπάθεια.

Συμμετέχω για να βοηθήσω όσο μπορώ στην ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κοινού στην Ελλάδα για τη νόσο του καρκίνου.

Πέρασα 5 χρόνια φωτογραφίζοντας τον καρκίνο των γονιών μου, το οποίο λειτούργησε ως μια απόλυτα λυτρωτική και ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Με τιμάει το γεγονός οτι η Κα Λουκία μου άνοιξε το σπίτι της και μέσα από τη φωτογραφική διαδικασία μου επέτρεψε να νιώσω έστω ένα εκατοστό από τη νικηφόρα της μάχη με τον καρκίνο του μαστού.

Συμμετέχω γιατί πάντα στήριζα σημαντικές ιδέες που επιδιώκουν να ευαισθητοποιούν και να εμπνέουν το κοινό. Ένας τέτοιος σκοπός είναι και η συγκεκριμένη δράση και είμαι πολύ χαρούμενος που μου δίνεται η ευκαιρία να φωτογραφίσω έναν πραγματικό Survivor. Χρησιμοποιώντας τη φωτογραφία ως μέρος αυτού του project είναι ένα μάθημα ζωής και αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα! Μέσα από τη φωτογραφική καταγραφή και τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων ίσως εκτιμήσουμε και αξιοποιήσουμε περισσότερο τον χρόνο και το δώρο της ζωής που μας έχει δοθεί.

Δέχτηκα να συμμετάσχω στο project γιατί πιστεύω πως όλοι με τον τρόπο μας πρέπει να στηρίξουμε τέτοιες δράσεις. Μέσα από το Survivors του Καρκίνου: Τα Πρόσωπα της Ελπίδας γνώρισα την Μαρία. Έναν δημιουργικό άνθρωπο γεμάτο χρώματα.

Η πρόσκληση για να συμμετέχω στο Survivors του Kαρκίνου: Τα Πρόσωπα της Ελπίδας, αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή μια πρόσκληση όχι για να φωτογραφίσω ένα ακόμα θέμα, αλλά για να γνωρίσω έναν άνθρωπο και να μάθω την ιστορία του.

Πάντα θαύμαζα και σεβόμουν εκείνους που χρειάστηκε να παλέψουν για τη ζωή τους. Η στάση τους μας δίνει ένα τεράστιο μάθημα, έναν σπουδαίο λόγο να επανεκτιμήσουμε τις δικές μας ζωές. Η συμμετοχή μου στην δράση είναι η ελάχιστη ανταπόδοση και δέχτηκα με μεγάλη χαρά.

Με τιμά ιδιαίτερα η πρόσκληση να φωτογραφίσω ένα από τα Πρόσωπα της Ελπίδας, έναν συνάνθρωπό μας που κέρδισε αποφασιστικά τη μάχη για τη ζωή. Αμέσως ήξερα πως ήθελα να φωτογραφίσω τη θεία μου τη Νίτσα. Μέσα από τη διαδικασία είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω μια άγνωστη σε εμένα πτυχή του χαρακτήρα της.

Δέχτηκα να συμμετάσχω στην συγκεκριμένη δράση γιατί μέσα μου γνώριζα οτι η φωτογράφιση θα ήταν απλά μια αφορμή. Γνώρισα έναν αξιόλογο άνθρωπο με δυναμική. Την Ιωάννα.

Το 2019 τα θέματα υγείας δεν πρέπει να αποτελούν μυστικό η ταμπού.  Η τέχνη ως ένα δυνατό μέσο έκφρασης μπορεί να λειτουργήσει αφυπνιστικά, μπορεί να κινητοποιήσει τον κόσμο, να τον κάνει να αλλάξει συνήθειες και προκαταλήψεις.  Να τον οδηγήσει στην επίγνωση.

Φωτογραφίζω έναν άνθρωπο που πάλεψε στη ζωή, για να έχει ζωή, σε μια εποχή παραίτησης από το Θαύμα της Ζωής. Ας μάθουμε από τη Σοφία των αποθεραπευμένων. Ας μάθουμε πως αγκαλιάζουν το σώμα τους και επικοινωνούν μαζί του, με ιερότητα. Πώς συνδέονται με το μέσα τους, πώς τολμάνε να συνδεθούν με την ευαλωτότητα τους, με τους πόνους τους, πώς συγχωρούν; Πώς ανακαλύπτουν την εσωτερική τους ομορφιά και πως αρνούνται τοξικά περιβάλλοντα, ακτινοβολίες και ανθρώπους.

Για μένα Τέχνη πρώτα από όλα είναι μια μεταμορφωτική πράξη, μια μεταμορφωτική διαδικασία. Τόσο για τους δημιουργούς όσο και τους θεατές. Και η συγκεκριμένη δράση υποστηρίζει αυτή την αντίληψη.

Συμμετέχω επειδή γνωρίζω ο ίδιος πώς είναι να έχεις περάσει από μια τέτοια εμπειρία. Γνωρίζω τι δύναμη χρειάζεται για να το ξεπεράσεις. Επίσης δέχτηκα γιατί ήθελα να γνωρίσω τον άνθρωπο που θα φωτογράφιζα.