Κάθε “ταξίδι” με τον καρκίνο είναι μοναδικό και η προσωπική ιστορία κάθε ατόμου είναι διαφορετική. Όμως, ο COVID-19 έδωσε σε πολλούς ανθρώπους την ευκαιρία να δουν τον κόσμο από τη θέση ενός νικητή του καρκίνου.
Όσοι έχουμε βιώσει διάγνωση καρκίνου είναι δύσκολο να αγνoήσουμε τις ομοιότητες ανάμεσα σε αυτή την εμπειρία και την επιβολή μιας άμεσης και αόριστης καραντίνας, παρ’ ότι ο καθένας αντιμετωπίζει την τρέχουσα πανδημία του COVID-19 με τον δικό του τρόπο. Ας αναλογιστούμε την εποχή προτού ο όρος “COVID” γίνει κάτι που ακούμε και σκεφτόμαστε συνεχώς. Ας ελέγξουμε όλα όσα ενδέχεται να έχουμε βιώσει προσωπικά, δίνοντας στον εαυτό μας έναν βαθμό για καθετί από τα παρακάτω, που ισχύει σε εμάς τους ίδιους.
- Αποδεχόμαστε πως είμαστε θνητοί.
- Αποδεχόμαστε τον θάνατο αγαπημένων μας προσώπων.
- Λαμβάνουμε καθημερινά αποφασίσεις που έχουν ως βάση την υγεία μας, αντί μιας εναλλακτικής που θα ήταν «εύκολη» ή «διασκεδαστική».
- Έχουμε υπάρξει ή είμαστε συνέχεια νευρικοί στην πιθανότητα πως θα συναντήσουμε κάποιον, ο οποίος θα μπορούσε να μας μεταδώσει έναν ιό που δε θα μπορούσαμε να πολεμήσουμε ή στην πιθανότητα να μολύνουμε εμείς ένα ευάλωτο, αγαπημένο μας πρόσωπο.
- Γίναμε ειδικοί στην απολύμανση, πάντα χρησιμοποιούμε αντισηπτικό και πλένουμε συνεχώς τα χέρια μας.
- Παρατηρούμε περισσότερο την “καλή πλευρά” των ανθρώπων που βοηθούν όσους είναι λιγότερο ικανοί να φροντίσουν τον εαυτό τους.
- Φοράμε μάσκα. Είτε για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας ή τους άλλους, φοράμε μάσκα και έχει γίνει πλέον κομμάτι της καθημερινότητάς μας.
- Αναρωτιόμαστε αν θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, όπως τη γνωρίζαμε πριν από τη δεδομένη κατάσταση. Παράλληλα, αναρωτιόμαστε εάν ΠΡΕΠΕΙ να επιστρέψουμε στην κανονικότητα χωρίς αλλαγές.
- Αναρωτηθήκαμε αν και πότε θα επιστρέψουμε στη δουλειά ή στο σχολείο.
- Έχουμε εκτιμήσει τα μικρά πράγματα στη ζωή, όπως τα οικογενειακά τραπέζια, τον καφέ με φίλους, ή ένα ανέμελο, ρομαντικό ηλιοβασίλεμα.
- Αναρωτηθήκαμε αν η κυβέρνηση θα λάβει ορθολογικές αποφάσεις με προτεραιότητα την Υγεία.
- Αναρωτιόμαστε για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της κατάστασής μας.
- Έχουμε πανικοβληθεί σε κάθε νέο σύμπτωμα που έχουμε βιώσει, σκεπτόμενοι ότι αυτή είναι η αρχή του τέλους.
- Έχουμε παρακολουθήσει ή διαβάσει με αγωνία τα νέα, ελπίζοντας ότι μια επιστημονική ανακάλυψη θα έρθει νωρίτερα και όχι αργότερα, έτσι ώστε οι άνθρωποι να σταματήσουν να υποφέρουν.
- Αναγκαστήκαμε να θέσουμε τα σχέδιά μας σε αναμονή και να αναδιοργανώσουμε τις προτεραιότητές μας.
- Η ζωή μας άλλαξε ριζικά από τη μια μέρα στην άλλη.
Είναι εντυπωσιακό, σωστά; Συγκέντρωσες παραπάνω από δέκα βαθμούς; Τι γίνεται αν κοιτάξουμε ξανά τη λίστα, αλλά υπό το πρίσμα της αντιμετώπισης του καρκίνου;
Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Όμως, όσοι έχουν ζήσει με τη νόσο, διαβάζοντας αυτή τη λίστα που σχετίζεται με το “ταξίδι” τους, θα απαντήσουν πως οι εμπειρίες είναι εντυπωσιακά παρόμοιες και τα μαθήματα ζωής τα ίδια. Οφείλουμε να εκτιμήσουμε το τώρα. Να είμαστε ασφαλείς. Να είμαστε έξυπνοι στους χειρισμούς μας. Να φροντίζουμε ώστε να λαμβάνουμε καθημερινά τις καλύτερες αποφάσεις για εμάς και τους αγαπημένους μας. Τέλος, φυσικά, να μην αφήνουμε ποτέ τον εαυτό μας να μετανιώσει για το σήμερα.
*Το Eyes of Light είναι από τους πρώτους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς στην Ελλάδα, που ειδικεύεται στη χρήση θεραπευτικής φωτογραφίας για ευπαθείς ομάδες, όπως η κοινότητα των ανθρώπων με εμπειρία καρκίνου. Υλοποιώντας εργαστήρια και δημιουργικές δράσεις, στοχεύει, μεταξύ άλλων, στην ψυχοκοινωνική ενδυνάμωση αυτών των ομάδων και την ευαισθητοποίηση του κοινού απέναντι στη νόσο. Μπορείς να δεις περισσότερα για εμάς εδώ.
Πηγή: https://www.curetoday.com
Ευχαριστούμε την εθελόντρια Δήμητρα Πατρικαράκου για την επιμέλεια του κειμένου.